Απρίλιος 2019

Στα πλαίσια των δύο προγραμμάτων του σχολείου: Erasmus +KA1 με τίτλο« Διδασκαλία και μάθηση έξω από την τάξη. Καλές πρακτικές στο σύγχρονο σχολείο» και Role Model, οι μαθητές βρέθηκαν και ξεναγήθηκαν στο μουσείο Παπαγιάννη στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Ο καλλιτέχνης είναι το τιμώμενο πρόσωπο στο πρόγραμμα Role Model .Η ζωή του και η πορεία του είναι φωτεινό παράδειγμα μίμισης από τους μαθητές.

Στο ίδιο πρόγραμμα καλών πρακτικών που εφαρμόζεται στο σχολείο οι μαθητές συνομίλησαν με τον διακεκριμένο, Αρτινό συγγραφέα Γιάννη Καλπούζο μέσω Skype.Ο συγγραφέας ρωτήθηκε για τη ζωή του, την πορεία του  και το συγγραφικό του έργο. Οι μαθητές επέμεναν στις δυσκολίες που αντιμετώπισε καθώς και στους ανθρώπους που τον βοήθησαν στη ζωή του.

Συνέντευξη των μαθητών της Ε' τάξης:

-Γεννηθήκατε στις Μελάτες. Μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια. Είχατε πολλούς φίλους ;

Ναι, γεννήθηκα στο χωριό Μελάτες. Το ξέρετε;. Όταν ήμουν στο σχολείο αυτό είχε μόνο 17 μαθητές . Ήταν μικρό σχολείο και μόνο ένας δάσκαλος. Στην τάξη μου ήταν μόνο 5 παιδιά. Οπότε κάναμε παρέα όλα τα παιδιά.

-Θέλατε από μικρός να γίνεται συγγραφέας και γιατί;

Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί. Δεν ήξερα τι θα πει εξωσχολικό βιβλίο. Ήμασταν παιδιά του χωριού και δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχουν και βιβλία άλλα , εκτός του σχολείου. Έτυχε όμως στις μεγαλύτερες τάξεις ν έχω έναν καταπληκτικό δάσκαλο ,τον κ. Κώτση με καταγωγή από το Πέτα , ο οποίος ζει ακόμη και μας διάβαζε «Τα ψηλά βουνά» και εγώ περίμενα πώς και πώς να έρθει η στιγμή να μας διαβάσει ο κύριος τα εξωσχολικά βιβλία. Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια που εγώ άρχισα να διαβάζω Λογοτεχνία.

-Πώς αντέδρασαν οι γονείς σας όταν τους είπατε ότι θα γίνεται συγγραφέας.

Ήμουν αρκετά μεγάλος για να έχουν γνώμη οι γονείς μου. Είχα ήδη παντρευτεί, είχα οικογένεια. Οι γονείς μου πάντα μου έλεγαν να κάνω ότι δουλειά θέλω και μου αρέσει.

-Είχατε φίλους στο σχολείο; Σας έπαιζαν;

Όπως σας είπα και πιο πριν , ήμασταν λίγα παιδιά στο σχολείο. Στα διαλείμματα παίζαμε πολλά παιχνίδια και εμένα μου άρεσε πολύ. Επειδή ήθελα να παίζω πολύ, πάντα πίστευα ότι δεν ήμουν καλός μαθητής.

-Εσείς μεγαλώσατε σε χωριό. Τι διαφορές είχατε με τα παιδιά της πόλης; Νιώθατε λίγο ή πολύ κατώτερος;

Όσο ζούσα στο χωριό ήμασταν όλοι στην ίδια οικονομική κατάσταση , φορούσαμε τα ίδια ρούχα, μέναμε στα ίδια φτωχικά σπίτια. Να φανταστείτε ότι το πρώτο μου ποδήλατο το πήρα όταν ήμουν 12 χρονών. Στην ίδια περίπου ηλικία πήγα για πρώτη φορά στην πόλη της Άρτας και έπαθα μεγάλο σοκ. Από τότε μπήκε μέσα μου η σύγκριση και σκεφτόμουν γιατί αυτά τα παιδιά έχουν καλύτερα ρούχα από εμάς, γιατί αυτά μπορούν και πάνε σε ένα ζαχαροπλαστείο ενώ εμείς δεν μπορούσαμε. Τα παιδιά της πόλης μας έβλεπαν ως χωριατάκια, ως κατώτερα παιδιά σε σχέση με αυτούς. Τον πρώτο μου φίλο από την πόλη τον έκανα όταν πήγα στην Β΄ Λυκείου .Τον θυμάμαι ακόμη, ήταν ο Τομ Καλοκαίρης , με τον οποίο φυσικά έχω ακόμη πολύ καλές σχέσεις.

-Είχατε υποστήριξη από φίλους και οικογένεια ;

Η οικογένειά μου ήταν πάρα πολύ φτωχή, ήταν γεωργοί οι γονείς μου και ήμασταν τρία παιδιά. Εγώ και τα αδέρφια μου μέναμε μόνοι μας  για δύο χρόνια σε οικοτροφείο στην Άρτα .Στη συνέχεια αναγκαστήκαμε να μείνουμε έξω σε σπίτια τα οποία δεν ήταν καθόλου καλά γιατί οι γονείς μας ήταν φτωχοί και δεν μπορούσαν να πληρώνουν ακριβά ενοίκια.Φανταστείτε ότι το ταβάνι  στο σπίτι που μέναμε ήταν το πάτωμα από τον επάνω όροφο και πολλές φορές έπεφταν χώματα ή και νερά στο πιάτο μας την ώρα που τρώγαμε ή την ώρα που κοιμόμασταν.Κάθε 15 μέρες πηγαίναμε στο χωριό .Πηγαίναμε το Σάββατο το απόγευμα , καθώς το πρωί πηγαίναμε στο σχολείο , και γυρίζαμε πρωί πρωί τη Δευτέρα που ξεκινούσε το σχολείο. Οι φίλοι μου ήταν ακριβώς στην ίδια μοίρα με μένα οπότε δεν υπήρχε σύγκριση. Αυτό συνέβαινε μόνο με τα παιδιά της πόλης και ένοιωθα εξαιρετικά μειονεκτικά.

-Δυσκολευόσασταν στα μαθήματα;

Είχα πρόβλημα με την ορθογραφία .Εκείνη την εποχή τέτοια είδους προβλήματα ήταν πολύ μεγάλο ζήτημα και ο δάσκαλος μας τιμωρούσε , μας χτυπούσε με βέργα, μας φυλάκιζε σε μια αποθήκη. Ήταν βάσανο πραγματικό. Αυτό με στιγμάτισε επειδή δεν ήμουν καλός στην ορθογραφία. –Πώς το ξεπεράσατε αυτό; Δεν ξέρω αν το ξεπέρασα ποτέ αλλά σε μεγάλη ηλικία κατάλαβα ότι οι άνθρωποι που έχουν κάποιο ταλέντο ή ακόμη κι αν δεν έχουν δεν μπορεί να είναι τέλειοι σε όλα.Η φύση σου δίνει οξύτητα και μια δυσκολία σου την προσπερνάς και βρίσκεις άλλα χαρίσματα του εαυτού σου.

-Οι δάσκαλοι σας βοήθησαν; Σας μιλούσαν με καλοσύνη;

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι στις μικρές τάξεις είχα έναν δάσκαλο σχιζοφρενή. Μας έδερνε αλύπητα , όταν δεν κάναμε καλλιγραφία μας χτυπούσε  και μας έβριζε. Σε κάποιες τάξεις ήταν η γυναίκα του η οποία βέβαια δεν μας χτυπούσε αλλά μας έστελνε σε εκείνον και μας τιμωρούσε αυτός. Όταν ήρθε ο επόμενος δάσκαλος ο κ. Παναγιώτης Κώτσης , ο άγιος άνθρωπος τον αγαπήσαμε τόσο πολύ που τον αναφέρω ακόμη με μεγάλη αγάπη. Μάλιστα έχει έρθει και σε κάποιες παρουσιάσεις των βιβλίων μου και όταν τον είδα συγκινήθηκα τόσο πολύ που άρχιζα να κλαίω..Ο κ. Παναγιώτης Κώτσης μας ενέπνευσε , μας καθόρισε τη ζωή μας .

-Υπήρξαν κάποιοι από τους συμμαθητές σας που σας αντιμετώπιζαν άσχημα;

 Όχι ποτέ στο δημοτικό. Σε άλλα παιδιά ναι και πολύ άσχημα μάλιστα. Είχαν υποστεί βία .Ιδιαίτερα οι αθίγγανοι που έμεναν στο χωριό τα τιμωρούσαν τα μεγαλύτερα παιδιά. Βέβαια εγώ είχα έναν μεγαλύτερο αδερφό κατά 2 χρόνια και αυτός με προστάτευε.

-Υπήρξε κάποιο περιστατικό που σας έκανε να θέλετε να εγκαταλείψετε το σχολείο;

Πριν πάω στο σχολείο άκουγα από τα μεγαλύτερα παιδιά πώς ο δάσκαλος τα τιμωρούσε και δεν ήθελα να πάω στο σχολείο. Υπήρχε μεγάλος φόβος. Μετά τις πρώτες τρεις τάξεις άλλαξε ο δάσκαλος .Το καλοκαίρι πάλι είχα τον ίδιο φόβο, μπας και ο νέος δάσκαλος ήταν το ίδιο  αυστηρός και μας δέρνει .Αλλά εγώ πάντα είχα μεγάλο καημό να πάω στο σχολείο και να μάθω , να μορφωθώ. Μέχρι και την Τρίτη τάξη ήθελα να φύγω γιατί το σχολείο τότε ήταν αυταρχικό και με πολύ ξύλο. Στο Γυμνάσιο πάλι είχα τεράστιους φόβους γιατί έφυγα από το χωριό μου και ζούσα μόνος μου .Ήθελα να φύγω από το σχολείο γιατί ποτέ δεν μπόρεσα να ισορροπήσω μέσα μου το χωριό μου και την πόλη  και να λειτουργήσω όπως ακριβώς ήμουν στο χωριό μου.

-Ποιο πρότυπο είχατε στη ζωή σας;

Συγκεκριμένο πρότυπο δεν είχα ποτέ. Μεγαλώνοντας έκανα μια αποτίμηση και είπα ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες του χωριού μου είχαν κατακτήσει τη λαική σοφία ,έμαθα πάρα πολλά και τα αξιοποίηση σε μεγάλη ηλικία.Σας προτρέπω να μιλάτε με τη γιασγιά και τον παππού σας , είναι κινητές βιβλιοθήκες αλλά κυριότερα να κάνετε ερωτήσεις για να μαθαίνετε.

-Τι δυσκολίες έχετε αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της καριέρα σας;

Οι δυσκολίες από τα παιδικά μου χρόνια ήταν κυρίως βιοποριστικές( κρύο σπίτι- θυμάμαι κάποτε μπήκε ένα φίδι μέσα στο σπίτι μας, λίγο φαγητό γιατί καθώς σας είπα οι γονείς μου ήταν φτωχοί κλπ. Μεγαλώνοντας οι δυσκολίες ήταν ακόμη μεγαλύτερες γιατί όταν μπήκα στο χώρο αυτό ,ξεκίνησα γράφοντας στίχους για τραγούδια. Εγώ δεν γνώριζα κανέναν ώστε να προωθήσω τα τραγούδια μου και ξεκίνησα από το 0( μηδέν).

-Τι συμβουλή θα μας δίνατε όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες;

Σας λέω λοιπό να βάζετε υψηλούς στόχους. Ακόμη κι αν δεν μπορείτε να  τους φτάσετε , θα φτάσετε ψηλά. Όποιος κάνει καλά τη δουλειά του να ξέρει πως ο  κόπο  του  δεν θα πάει ποτέ χαμένος .Να θυμάστε πάντα ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν περάσει δυσκολίες και να έχετε μέσα σας το πείσμα , το γόνιμο πείσμακαι να λέτε:«Εγώ θα σηκώσω ξανά το κεφάλι και θα προσπαθήσω».

 ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ και περιμένουμε να σας δούμε κι από κοντά!!!!!!!!!!!!

 Επίσκεψη στο μουσείο.

Συνέντευξη μέσω Skype  με τον συγγραφέα κ. Γιάννη Καλπούζο

Στα πλαίσια της διάχυσης του προγράμματος Erasmus+ το 9^ο Δημοτικό σχολείο Άρτας δέχτηκε το Δημοτικό σχολείο Νεοχωρίου και το ΔΥΕΠ Φιλιππιάδας για δράσεις και παιχνίδια γνωριμίας στο δάσος. Στο τέλος τα παιδιά έκαναν πικ νικ και τραγούδησαν όλα μαζί στη νοηματική γλώσσα καθώς φρόντισαν γι’ αυτό οι δασκάλες των τμημάτων ένταξης.

Οι μαθητές επισκέφτηκαν το μουσείο της πόλης , ξεναγήθηκαν στην έκθεση αρχαίων οργάνων που διοργανώνει το μουσείο και συμμετείχαν σε μουσική εκδήλωση που ετοίμασε το Μουσικό Σχολείο Άρτας.

Οι μαθητές του σχολείου μας βρέθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άρτας στα πλαίσια του εορτασμού της ημέρας της μουσικής. Ξεναγήθηκαν στην έκθεση του μουσείου για τα αρχαία μουσικά όργανα και παρακολούθησαν μουσική εκδήλωση από τους μαθητές του Μουσικού σχολείου Άρτας.